Poznajemy kulturę kraju poprzez jego język

W tym roku szkolnym gościmy w Bursie przy ulicy Legionów grupę kilkunastu uczniów z Ukrainy. Celem wspólnych spotkań i zajęć w naszej bibliotece było oczywiście rozwijanie kompetencji językowych tego grona wychowanków, ale i pomoc w zaaklimatyzowaniu
się w nowym środowisku
oraz umożliwienie wzajemnego poznania się. Tematykę prelekcji, ćwiczeń, konkursów  podsuwało samo życie. Najpierw wprawialiśmy się w formach grzecznościowych typowych dla języka polskiego razem ze stosowanymi tytułami – to przecież wyróżnia polską kulturę, nawet sami
nie zawsze jesteśmy tego świadomi (7.10.18). Innym razem, konieczność pomocy
w nauce sprowokowała do przybliżenia  istoty tragiczności króla Edypa, budowy tragedii, a wszystko z wizualizacją wystawienia w greckim teatrze, by dotknąć, poczuć
i poruszyć wyobraźnię (13.10.18). Czym jest Teatr Telewizji dla nas – wiemy, więc znów „ Król Edyp” i trudny język literacki z pomocnym komentarzem  (16.10.18). Potem ponownie ćwiczenie wymowy i wzajemne interakcje: uczniowie poprawiają fonetykę
i akcent nauczyciela w jego usiłowaniach w języku ukraińskim, a potem szukamy podobieństw i różnic  między nami, tzn. w zakresie wymiany głosek w obu językach (21.10.18), bo podobne słowa łatwiej zapamiętać. Czas na zabawę: opowiadamy sobie „Czarne historie”,  czyli zagadki kryminalne , by je rozwiązać trzeba zasypać przeciwnika  pytaniami nawet najmniej  rozsądnymi, wszak chodzi tylko o zdania
w trybie pytającym (30.10.18). Wreszcie czytamy razem prosty tekst literacki,
ot dziecięce wierszyki, by akcent na drugiej sylabie od końca zapadł „w ucho”. Do tego trudne polskie liczebniki – przecież ciągle ich używają: prosząc o klucz, w sklepie (7.11.18).  Idiomy polskie – to dopiero zabawa, a ileż zbieżności z językiem ukraińskim, bo i sposób odczuwania świata podobny (23.11.18).

Prowadziła: J. Mielczarek.