Każdy z nas wyczekuje tej pory roku
z utęsknieniem, wtedy świat budzi się
po zimowej drzemce, topnieje śnieg, ptaki zaczynają wesoło śpiewać, wróciły
już z ciepłych krajów i budują swoje gniazda, a zwierzęta wychodzą ze swoich zimowych norek. Słońce zaczyna mocniej przygrzewać, na dworze robi się cieplej,
a dni są coraz dłuższe. Codziennie widać jak trawa się zieleni, a na drzewach rozwijają się liście i kwiaty. Świat staje się przepiękny, kolorowy i przypomina zaczarowaną krainę, a my czujemy
się o wiele lepiej. Jest to idealny czas
na spacery i aktywność na świeżym powietrzu do której serdecznie zachęcamy.

Pierwszy dzień wiosny obchodzony jest w dniu równonocy wiosennej,
który najczęściej przypada w dniu 21 marca, dnia poprzedniego lub następnego,
w zależności, gdzie jest obserwowany. Wiosna astronomiczna trwa do momentu przesilenia letniego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres
pomiędzy 21 marca a 22 czerwca.
Podczas wiosny astronomicznej dzienna pora dnia jest dłuższa od nocnej,
a ponadto z każdą kolejną dobą dzień jest dłuższy, noc krótsza, aż do przesilenia letniego, od tej pory dni stają się krótsze, a noce dłuższe. Temperatura powietrza w tym czasie rzadko spada poniżej 0 °C.

Natomiast za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku w którym średnie  temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15 st. Zasadniczo wiosnę poprzedza zima, jednak pomiędzy tymi okresami znajduje się klimatyczny etap przejściowy, czyli przedwiośnie.
Za początek wiosny fenologicznej przyjmuje się początek wegetacji oraz kwitnienie przebiśniegów i krokusów.  W zależności od kontynentu i strefy klimatycznej, pory roku zmieniają się wcześniej, bądź później i trwają dłużej, bądź krócej. Dla półkuli południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku.
Za miesiące wiosenne na półkuli północnej uznaje się marzec, kwiecień i maj,
a na południowej wrzesień, październik i listopad.

Magdalena Szydłowska :):):)