W ramach zajęć cyklicznych „Z tolerancją na TY” wychowankowie z placówki przy ul. Prusa obejrzeli film estońskiego reżysera Ilmara Raaga
pt. „Nasza klasa”. Film jest przede wszystkim wiwisekcją przemocy. Obrazem przedstawiającym
w sposób drastyczny i dosłowny, jak przemoc rodzi przemoc. Reżyser prowadzi nas poprzez szkolne korytarze, opowiadając historię chłopca prześladowanego przez całą klasę.

Szesnastoletni Joosep jest ofiarą przemocy ze strony szkolnych rówieśników. Nie wiemy do końca, jaka jest geneza tej niechęci, chłopak bowiem nie różni się specjalnie wyglądem, a jednak odstaje od reszty. Pozbawiony instynktu zachowawczego nie tylko nie jest w stanie,
ale nawet nie próbuje wyzwolić się z roli ofiary. Jeden z prześladowców chłopaka, Kaspar, postanawia jednak pomóc mu w stawieniu czoła oprawcom. 

Sam również staje się przez to obiektem dręczenia przez rówieśników. Logika zdarzeń w „Naszej klasie” odpowiada mechanizmowi kreowania kozła ofiarnego. Oto grupa społeczna w momencie kryzysu czy zagrożenia wybiera sobie ofiarę, którą wini
za nieszczęście lub dezintegrację, czyniąc ją obiektem zbiorowej agresji. Taką sytuację przedstawił w swoim filmie reżyser. Społeczność uczniowska „Naszej klasy” instynktownie wykreowała sobie kozła ofiarnego, żeby obarczyć go winą za zło, które jej zagraża, np. za zatracenie się w konsumpcyjnym stylu życia, egoizm, bezideowość, być może za nieuświadomione, zakazane pragnienia.                                Młodzież podczas oglądania filmu i po obejrzeniu dyskutowała na temat roli kozła ofiarnego: kto może zostać ofiarą, jakie cechy ma kozioł ofiarny. Wychowankowie szukali przyczyn stosowania przemocy. Odpowiadali na pytanie: czy było tylko jedno rozwiązanie tej sytuacji?, Jaka była rola dorosłych, a jaka szkoły? Czy zachowanie agresorów można wytłumaczyć racjonalnie? Czy przemoc można wytłumaczyć brakiem świadomości na temat własnej agresji? Wychowankowie zgodnie doszli do wniosku,
że należy zawsze reagować na zachowania agresywne, przemocowe, jeżeli nie bezpośrednio, to chociaż anonimowo dać znać osobom, które mogą pomóc.
Nie wolno doprowadzić do eskalacji przemocy i nie wolno być głuchym i ślepym
na krzywdzenie innych.

Wychowawcy: M. Wagner, M. Gorzelak