Tańczące dzieci

29 kwietnia przypada Międzynarodowy Dzień Tańca. Święto to ustanowiono w 1982 roku
przez Komitet Tańca Międzynarodowego
Instytutu Teatralnego.

Taniec od wieków odgrywał szczególną rolę
w procesie uszlachetniania człowieka.                    Już Sofokles, w czasach antycznych twierdził,
że „dzięki uprawianiu sztuki tanecznej […] ciało jest w lepszej formie, a umysł bardziej giętki
i swobodny”.

Głównym elementem tańca jest ruch ciała wykonawcy, może on być bardziej lub mniej skoordynowany, szybszy lub wolniejszy, ale zawsze celowy. Drugim elementem tańca jest rytm. Taniec można też nazwać formą komunikacji niewerbalnej.

Taniec może spełniać różne role, m.in. rolę terapeutyczną lub profilaktyczną. Stosowanie tańca może zapobiegać powstawaniu depresji, nerwicy, łagodzić cierpienie i ból, zarówno psychiczny, jak i fizyczny. Taniec może być wykorzystany jako metoda aktywizująca, która służy wspomaganiu wszechstronnego rozwoju dziecka rozbudzając jego aktywność twórczą, zapewniając pozytywną motywację do podejmowania zadań,
a tym samym rozwijając wiarę we własne siły i możliwości. Każde dziecko rodzi
ę wszechstronnie uzdolnione, z pełną możliwością rozwoju we wszystkich kierunkach, potencjalną inteligencją, zadatkami na rozwijanie twórczości, oraz dużym talentem społecznym. Trzeba, zatem stworzyć mu możliwość maksymalnego rozwoju.
To rodzice i nauczyciele powinni odgrywać znaczą rolę w zapewnieniu dzieciom
i młodzieży pełnej samorealizacji.

Pewne trudności rozwojowe, problemy w kontrolowaniu emocji i zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży mogą być niwelowane przez terapię tańcem i ruchem.

Choreoterapia, czyli terapia przez taniec wykorzystuje ekspresję ruchową.
Głównym jej celem jest odczucie przez pacjenta swojej cielesności i rozwijanie samoświadomości. Terapia poprzez taniec pomaga w integracji ciała i emocji,
uwalnia od stresu. Dzięki choreoterapii możliwe jest bardziej świadome doświadczanie własnego ciała, pokonywanie jego ograniczeń, wyzwalanie pożądanych reakcji,
jak radość czy stan odprężenia.Rytmika, taniec i muzyka pomagają kształtować dojrzałość u młodego człowieka – odwołują się do jego doświadczeń w sferze umysłowej, emocjonalnej, społecznej
i motorycznej. Ponadto, terapia tańcem i ruchem stwarza sprzyjające warunki do nawiązywania interakcji społecznych, zwiększa świadomość własnego ciała, umożliwia swobodną ekspresję i pozwala na rozładowanie napięcia psychoruchowego.

Ta forma terapeutycznej pracy sprawdza się tak samo dobrze w przypadku dzieci
i młodzieży, dorosłych, jak również seniorów. 

Zajęcia taneczne obniżają poziom stresu, pozwalają zauważyć swoje emocje,
lepiej je zrozumieć. Polecane są osobom z depresją, nerwicą, doświadczającym stanów lęków, zmagającym się z chorobami, nie tylko psychosomatycznymi.

Tańczące dzieci

Dla własnego zdrowia i lepszego samopoczucia powinniśmy przy każdej nadążającej się okazji tańczyć, cieszyć się ruchem, tańczyć z koleżanką, kolegą, lub samemu,
przy dźwiękach ulubionej muzyki. Taniec jest darmowym i ogólnie dostępnym lekiem
na nasze zmartwienia i niepokoje.

Wychowawca Małgorzata Gorzelak